www.gdansk12pp.fora.pl

Rekrut

Idzie żołnierz 12-tego
Rażnym rusza w pole krokiem
Kręci wąsa
Łypie okiem.

Skry już z butów gęsto sypie
Giwer trzyma twardą ręką
Będzie Polska miała zuchów
Którzy na śmierć pójdą chętno

Nikt go w drodze nie zatrzyma
Gdy spod Gdańska w Austerlitz ruszy
Tam zwycięstwo odnieść musi
I w boju pokazać męstwo.

Młody

To może zróbmy plebiscyt ? Smile

Mknie polem polska piechota
wielka chmara, niebieska chołota
czapki ma z orłem i złocista blachą
z wielkim numerem nazwanym dwunachą

Z uśmiechem na twarzy brudnej od prochu
bez zębów i z brodą, z wąsem od roku
idą przed siebie krokiem dowolnym
trwałym i męskim, a jednak mozolnym

Kto by na śmierć chciał iść szczerze i z chęci ?
Pewnie ten każdy co z miłości dla ojczyzny
oddałby sie predzej w śmierci złej szpony,
niż w potężne łapy swojej wiejskiej żony,
która czeka w swej chacie na swego wiarusa,
który w kolumnie do Austrii wyrusza.

Sebastian

Oblężenie Częstochowy się nam szykuje Wink

?

Barclay

Młodemu dedykowane

Pułk nasz dwunasty
Jest najlepszy w świecie
O czem niech każdy się dowie

Każden z w niem żołnierz,
Cne Oyczyzny dziecię,
Biegły iest w piśmie y w mowie

Potrafi składać się szablą,
bagnetem,
Gacie poskładać potrafi.

Składa na studia, na emeryturę
A jak już strzeli
to trafi.

Wiersze też składa
Bo i w tym uczony.
Nie jakiś tępy to zupak.

Przydawki mu bliskie
I oksymorony,
Umie rym znaleźć do „d..a”.

I jeszcze pewne,
Że kiedy przed szereg
Wyszedłszy wiersz swóy przeczyta

Bitwa wygrana,
Bo wróg ze śmiechu
Zaraz wyciągnie kopyta.

Amen

Młody

Bon, bon

Gratuluje inwencji.

Barclay

To abyś miał bodziec do nauki do matury (co słusznie wybierasz zresztą), zamiast gnębić poczciwych kmiotów spaniolskich Very Happy

Młody

Na chwilę obecną cierpię na klęske nieurodzaju, jeśli można tak nazwać wahania psychiczne. Każdy bodziec kierunkowy, jest w tej sytuacji mile widziany. Może ze względu na pogode, może ze względu na nauke, a może po prostu przez ludzi. Kto ich tam wie...
ale
nie zbaczajmy z tematu.
Waszmościowie, nie trwońcie swych cennych umiejetnosci na rozważania o grubości szkła butelki, tylko tutaj się wykazać Smile

Barclay · Wysłany: Pon 18:49, 07 Mar 2011 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych] Tu macie dętych wyerszow ćwierć kopy. W tym dwa Marcina Molskiego, któren zawsze miał na podorędziu garść zgrabnych frazesów do dogodzenia aktualnie będącym na wierzchu. A o nim samym złośliwie wspomina Franciszek z Błociszewa Gajewski.
"Jak chce, niech będzie los Polski,
zawsze wierszem kadzi Molski."

bonzo · Wysłany: Pon 20:36, 07 Mar 2011 Temat postu:

Nie kupujcie tylko w tej cenie. Nabylem identyczne za parenascie zl, rowniez na allegro

Barclay · Wysłany: Nie 16:32, 13 Mar 2011 Temat postu:

Ale i Molski miał lepsze dni w pisaniu:

ŚMIESZKA

Oskarżyła przed sądem pachołka Prota
O gwałt sobie zarządzony dzieweczka Dorota.
"Trzeba było – rzekł sędzia – w takowym wypadku
Gryźć, kłuć, drapać i zabić zuchwalca w ostatku."
"Prawda – odpowie owa –
W złości takem zrobić gotowa,
Ale, mości dobrodzieje,
Nie mam siły, gdy się śmieję."

SĄD PRZEORA

Pewien zakonnik w świętej spowiednicy,
Aż nadto chciwy tajemnic mężatek,
Pytał grzesznicy, jak często w łożnicy
Mąż jej wypłaca małżeński podatek?
"Dwa razy przez noc – odpowie mu żonka".
Ksiądz na to: partacz z twego małżonka,
Na dziesięć razy ważyłbym się śmiele,
Ni na to czasu trzeba nie tak wiele".

Jejmość wróciwszy z kościoła
Męża niebawem przywoła
I bądź z gniewu, bądź z miłości
Powiedziała Jegomości.
Mąż rozgniewany leci do przeora,
Skarżyć na księdza lektora.

"Ach! co za łotr w piekle urodzony,
Co dziś spowiedzi słuchał mojej żony!
Wszak to bez względu na świętość kościoła
Miał ów obwieś tyle czoła,
Iż jej prawił o swej mocy,
Jako wpadłszy pod kotarę,
Dziesięć razy jednej nocy
Mógłby małżeńską palić ofiarę.
Czy ścierpisz, aby kobiety
Młode i bez doświadczenia,
Burzliwe miały podniety
Od księży, stróżów sumienia?

"Ach zaiste! rzekł przeor zaperzywszy cerę,
To paplactwo jest warte dziesięć miserere,
Lecz jak się ten chwalbiś zowie?"

Ksiądz Anastazy, mąż żwawo odpowie,
Tu przeor jakby wyszedł z zachwycenia,
Powie bez zastanowienia:
"Prawda, ojciec Anastazy
Potrafiłby dziesięć razy".