www.gdansk12pp.fora.pl

junak

No dobra, a było to tak...

Pominę poronioną podróż PKP, ruszyliśmy z Warszawy autokarami. Podróż minęła wesoło, dojechaliśmy do hotelu w okolice Paryża. Tam się przespaliśmy i rano komunikacją podmiejską dojechaliśmy do centrum, gdzie odwiedziliśmy Cesarza (dokładnie w rocznicę śmierci!) zaliczyliśmy muzeum, hotdoga, bagietkę i butelkę wina.
Dalsza droga też zleciała wesoło.
Do Albuery dojechaliśmy ok. 17tej, wypakowaliśmy graty, przebraliśmy się, rozstawiliśmy namioty i ruszyliśmy na wstępny rekonesans miasteczka. W sklepach zrobiliśmy zakupy, wpadliśmy do knajpki, oszabrowaliśmy rosnące przy ulicach pomarańcze i inne, nieznane nam pyszne owoce, po czym wróciliśmy do obozu.
Ktoś następny coś doda? Pociągnie nowelę dalej?
CDN...

ANDRZEJ

Po czym objuczeni trunkami ruszyliśmy w Hiszpanię,świętując co krok w zrujnowanych winnicach...Nocną już godziną,uderzyliśmy ponownie do knajpy.
Od rana nastąpił zmasowany atak smażonego schabu i tak już do samego końca. Około południa zlał Nas krótki deszcz, po czym ruszyliśmy na paradę klucząc wszystkimi uliczkami Albuery i dalej na pole bitwy ćwiczyć manewry, a w obozie czekał już schab i rosół... Zbliżała się godzina 19 zagrały trąbki i werble wzywające do bitwy... (kto nastepny)

Rekrut

A jak werble i trąbki zagrały to chęć do boju też się obudziła.W końcu krew nie woda... Dodatkowo na polu bitwy naszym oczom ukazał się kościółek (a ściślej jego makieta) i już wiedzieliśmy w jakim celu przyjechaliśmy Very Happy

.Niestety czerwone kurtki niezbyt chętnie chciały nas dopuścić w jego pobliże mimo powalającej taktyki którą zastosowaliśmy (panowie wężykiem ,wężykiem).Nie dali się zwieść skubańcy więc postanowiliśmy przełożyć plany na dzień następny-na drugą bitewkę. A po starciach......ale o tym potem a może ktoś inny?...

ŁUKas

Po starciach pot po nas sciekał Przemaszerowaliśmy obok widzów którzy entuzjastycznie bili brawa i machali do nas. Potem wypad w miasteczko i chwila odpoczynku oraz chargez za 10-tkę Remika. Przemaszerowalismy przez historyczny mostek zza Albuerę by uraczyć ducha miejscowej zabawy ale nas nie wpuszczono i wróciliśmy do centrum.....CDN

Adam

...a w centrum na ryneczku raczyliśmy się trunkami i porugalczyków uczyliśmy kwiecistej polskiej mowy. Po powrocie objęliśmy wartę i tak do rana przy ognisku nie spaliśmy aby spać mogli inni. Rankiem zesmażyliśmy tony kurczaków i schabowych, a con la cerveza czyściliśmy broń i szykowaliśmy się do kolejnej batalii.... cdn

Radosław Gajowniczek

Mały przerywnik - BATALIA - stojąc na ogromnym polu i czekając na rozkazy ,widzieliśmy ogromne rzesze anglo-porugalsko-hiszpańskich wojsk ustawiających się na przeciw naszym formacjom. Wraża kawaleria stała za wioską i czekała na rozkaz ataku. Ruszyliśmy, maszerując dzielnie manewrując batalionami, dowództwo w pierwszej kolejności rzuciło nas na wioskę. Raźnym krokiem chcąc zaskoczyć wroga ruszyliśmy na armaty. Cała artyleria wystrzeliła w naszym kierunku. Okazało się, że trzeba jednak obejść armaty, tak też poczyniliśmy. Nastąpił atak i wioska została zrównana z ziemią, ostał się jeno kościółek. I batalion ( 12 pp i 2 pp) został na wzgórzu i atakował spanioli oraz uganiał się za dziewkami. Po przegrupowaniu wojsk zaskoczyliśmy wroga tajemniczym wężykiem i znowu zaatakowaliśmy. Sytuację wrogich wojsk uratował korpus brytyjski, który dzielnie zmagał się z nami. Walczyliśmy raźno z mazurkiem Dąbrowskiego na ustach do chwili odwołania nas z tego odcinka frontu. I w ten sposób zakończyła się sobotnia batalia. W niedzielę maszerując dziarsko brytyjski batalion huknął do nas salwą z lewego skrzydła. Dowództwo zadecydowało, że I batalion Polski musi zatrzymać brytoli. Tak więc uczyniliśmy. Walczyliśmy z nimi do chwili skierowania nas w centrum bitwy. Uderzyliśmy na Hiszpanów, którzy dziarsko uciekają i przewracając się "uśmiercili "(śmy się sami ha ha ) nas. W ten sposób zakończyliśmy bitwę pod Albuerą. Dzięki naszemu naczelnemu dowództwu straty w Polskim pułku wyniosły tylko 90 % Smile

Dziedzic pruski

Czyli-historycznie-ogolna masakra,stosy trupów? Wink

Piotr

hahaha tylko 90% Very Happy

Dobosz

No to pięknie Smile

Czekamy teraz na jakieś fotki.

ŁUKas

Warto dodać, że podróż powrotna z schabowymi i bułkami do wbijania gwoździ do Paryża mijała w atmosferze gawęd i analiz pola wali Prym w opowieściach wiódł między drzemkami towarzysz MARIAN. Fotki jak narazie podlegają szeroko pojęcej obserwacji cenzora i wkrótce ujrzą światło dzienne

junak

Mail od Marcina Piontka:
Drodzy Koledzy!

Przy rozładunku sprzętu z Albuery ktoś przez omyłkę zabrał dwa koce i
jedne namiot szwoleżerów. Namiot należy do Grzegorza Odolczyka i jest
podpisany jego nazwiskiem. Koce należą do Michała Majewskiego, trębacza
szwoleżerów.
Czy moglibyście proszę sprawdzić, czy nie trafiły do Was? Będę zobowiązany.

Dziękuję i pozdrawiam!

--
Marcin Piontek

ps. Dostałem też listę strat po pożarze w obozie. Lista jest znaczna, co gorsze, z ubezpieczenia nie wynika by miało ono pokryć koszty strat.

Dziedzic pruski

uu-o pożarze nie wspominalisice,mam andzieje że Waszego nic nie spłonęło.

ANDRZEJ

Faktycznie,umknęło to w naszych relacjach - nieszczęście było bardzo blisko ale nasze namioty ocalały.

Z sieci:
http://www.youtube.com/watch?v=pNKwWfPNi30
[link widoczny dla zalogowanych]

Sebastian

Kurcze, tylu było fotografów, a zdjęć jak na lekarstwo.

ANDRZEJ

Niebawem dorzucę do galerii coś od siebie, póki co na otarcie łez podeślę coś na skrzynki